گفت و گو با مهندس صمد کارگر مدیر و موسس گروه 10points

بسپار/ایران پلیمر چندی قبل با مهندس صمد کارگر گفت و گوی زنده اینستاگرامی داشتیم. این گفت و گو مورد توجه بسیاری از مخاطبان قرار گرفت. برای همین در این شماره از وی دعوت کردیم تا برخی موارد آن گفت و گو را تکمیل و برخی از ناگفته ها را که به دلیل محدودیت زمانی امکان پذیر نشده بود در این مصاحبه اضافه کند.امیدواریم خواندن این متن به خوانندگان متخصص بسپار انگیزه های بیشتری برای کار در کشور بدهد.

کارگر: من عمدتا در پتروشیمی کار و فعالیت کرده ام. سوابق من از پتروشیمی بندر امام شروع شد در قسمت های سایت، مهندسی فرآیند، تحقیق، توسعه و ...حدود 8 سال در آنجا محدودیت داشتم. بعد از آن پتروشیمی تخت جمشید را احداث کردم. آنجا هم مدیر پروژه، رئیس مجتمع و مدیر عامل بودم. بعد از آن یک مدتی در پتروشیمی صدف مدیر عامل بودم و یک مدتی هم در اکسیر حلال مدیرعامل بودم که یک پروژه هگزان 50 هزار تنی در عسلویه است. این را اضافه کنم که پروژه صدف مجتمعی 250-300 میلیون دلاری در عسلویه است. پتروشیمی تخت جمشید هم یک پروژه 250 میلیون دلاری بود.

در رابطه با 10points هم در حقیقت ما 20 سال پیش اولین شرکتش را راه اندازی کردیم و بعد آرام آرام این 20 سال شرکت ها اضافه شدند و اخیرا هم به 13 شرکت رسیده است. یعنی در حقیقت شده 10points+. این شرح مختصری است از سابقه فعالیت بنده.

بسپار- در ایران و در پتروشیمی تخت جمشید یک خط انتقال دست دوم و باز طراحی انجام شد توسط شما، داشتان آن را بفرمائید:

کارگر: من سال 84 که از پتروشیمی بندر امام خارج شدم ، شرکت خودم را در اصفهان راه اندازی کردم. و بعد گروه شیمی رازی از من درخواست کرد که واحد SBR برایشان بزنیم و ما با خیلی از شرکت های صاحب لایسنس صحبت کردیم که ببینیم به چه شکلی پیش می رود. منتها نزدیک شدیم به همان اوایل سال 85 و به تحریم ها برخوردیم و نتوانستیم آن کار را برایشان انجام دهیم. همینطور که سرچ می کردیم یکی از دوستان من در استرالیا گفت که یک واحد دست دوم است که توسط اکسون مبیل آمریکا برای فروش گذاشته است. یک بازدید ایشان داشتند و یک گزارش اولیه دادند. ما بلند شدیم و رفتیم آنجا، دیدم که این واحد،شرایط خوبی دارد. می توان آن را آورد و در کشور نصب کرد. آنها به دلیل اینکه خوراک نداشتند تعطیل کرده بودند.

البته این کارهایی که می گویم یک ماه و نیم طول کشید ولی آن واحد را باز کردیم و آوردیم. این واحد را ما تقریبا 1 میلیارد تومان و خیلی ارزان خریدیم. آوردیم در ماهشهر مهندسی کردیم و رساندیمش به این واحدی که الان 250 میلیون دلار ارزش دارد. بعضی وقتها حتی خودم با خودم می گویم چه طور می شود یک واحد 1 میلیارد تومانی را تبدیل کرد به یک واحد 6-7 هزار میلیارد تومانی؟!

تخت جمشید یکی از این نمونه ها است که بدون گرفتن وام ارزی ریالی، سهامداران توانستند این کار را انجام دهند. ما این کار را برایشان انجام دادیم و یکی از واحد های استراتژیک هم حساب می شود از نظر شرکت ملی صنایع پتروشیمی. چون محصولاتش SBR است و برای تایر سازی استفاده می شود که خود صنایع تایر سازی ، یک صنعت استراتژیک است. این واحد ها اگر نبودند، نزدیک به 300-400 میلیون دلار باید واردات انجام می شد. خب این جلویش گرفته شد و گرنه وضعیت خیلی فرق می کرد از لحاظ قیمت تایر که خیلی هم اهمیت دارد. چون ما 90 درصد حمل و نقل  مان جاده ای است . در واقع بر خلاف کشور های دیگر که به جای جاده از هوا و دریا استفاده می کنند.

درحقیقت رویکردی که ما به کار بردیم برای خرید این خط و نصب و راه اندازی آن، همان رویکردی است که شعار ما هست همیشه، می گوید: simple make it.یعنی آسان کن کار را و پیچیدگی ها را بگذار جز به جز بشوند. من یادم هست در مرحله ساخت و ساز که کارها خوب پیش نمی رفت (در پروژه های دست دوم همیشه این داستان ها هست) من آمدم پروژه را به 40 میکرو پروژه تقسیم کردم و در هر بخش یک نفر را مسئول یک بخش کردم و ددلاین و یک بودجه ای برایش تعریف کردم و خوشبختانه در آن بازه زمانی ما توانستیم 22 ماهه این واحد را راه اندازی کنیم. بر خلاف خیلی از واحد های دست دوم که 5 سال و 10 سال هم داشتیم که طول کشیده بود و بودجه هایشان هم تا 10 برابر بودجه ما بود.

بسپار- یک کار آفرین از نظر شما چه ویژگی هایی باید داشته باشد؟

کارگر: به نظر من کار آفرینی بیشتر از اینکه یک ویژگی باشد ، یک سبک زندگی است. ما چون از قدیم در خانواده پدر و مادری مان یاد گرفتیم که خیلی کارها را خودمان انجام دهیم، از دوره راهنمایی ما در کارگاه های نجاری مشغول بودیم، در دبیرستان کار های ساختمانی و بنایی مشغول بودیم و خود پدرمان بیزینس داشت و در کار کشاورزی بود. در واقع این سبکی بود که ما بار آمده بودیم با آن و یاد گرفته بودیم. در طول مسیر هم حالا دانشگاه و بعد از آن تجربه های کاری اینها همگی کمک کرد که این قضیه بیشتر خودش را نشان دهد ولی به نظر من خیلی از کار آفرین ها شاید چیزهایی می بینند که دیگران نمی بینند و خب این تفاوت را ایجاد می کند.

من هرجایی را نگاه می کنم می بینم فرصت است یعنی همه جا امکانات هست و همه چیز هست در ایران. کشور ثروتمند ، کشوری که بازار خیلی بزرگی دارد و همین بازار باعث می شود خیلی از کسب و کارهای شما اگر کیفیت خیلی خوبی داشته باشد و از نظر رقابت پذیری توانمند باشد ، طبیعتا بازار را در دست بگیرد.